روایت یک عشق لزوما ساعت‌ها طول نمی‌کشد، حتی گاهی گوینده به آن کلی رنگ و جزئیات اضافه می‌کند تا بلکه بتواند چند دقیقه‌ای را صاحب شود. و خب بالاخره روایت یک زمانی به پایان می‌رسد.
تفسیر عشق اما می‌تواند چندین سال حرف برای شنیده شدن داشته باشد. تفسیر عشق روی قلب عاشق با پررنگ‌ترین جوهر وجودش نوشته شده، نه با هیچ گردی اثرش محو می‌شود و نه با هیچ زلزله‌ای نیست و نابود. عشق به عاشق حیات می‌بخشد و عاشق با همیشه یادآور عشق بودن، ثبات ریشه‌هایش را مطمئن‌تر می‌کند.
عشق اما گوناگونی‌های جالبی دارد، یکی از اعجاز خلقت است حقیقتا! نویسنده‌ی حقیقی گوشه‌ای می‌نشیند، یک لیوان چای برای خودش می‌ریزد، یک موسیقی روح‌نواز پخش می‌کند، دست به قلم می‌شود و تصویری خلق می‌کند ستودنی! عده‌ای را بر سر راه یکدیگر قرار می‌دهد، به قلب عده‌ای فقط نگاه می‌کند و توجه خود را شامل حالشان می‌کند، به عده‌ای دیگر دو بال برای پرواز می‌دهد و مسیر آسمان را برایشان هموار می‌کند، عده‌ی انگشت شماری هم مدام در گوشه و کنار تصویر می‌پلکند و آخر هم نمی‌فهمند که از کجا آمده‌اند و آمدنشان بهر چه بوده.
شُکر! که رنگ و روی ما با رنگ و روی دسته‌ی آخر فرق دارد؛ که صورت ما سرخ است..
دیدگاه‌ها
هیچ نظری هنوز ثبت نشده است.