به گمانم زندگی به کام کسانی‌ست که کمال‌الانقطاع را خوب فهمیده و لمس کرده‌اند.‌ آنان که بریده‌اند، از هر چه جز اوست. ای کاش خدا، بریدن و دست کشیدن از هر چه جز او را بیشتر در شیره‌ی وجودم می‌ریخت.

به بهانه‌ی پخش هزارباره‌ی یوسف پیامبر صحبت این پیش اومد که یعقوب وقتی به یوسف رسید که دست کشید از تمنای وصال.

حالا من از تو خواهشی دارم؛ ای خدایی که داغ وصال رو بر دل یعقوب نگذاشتی! دل‌ بریدن یادمون بده قربونت برم! رها کردن..

[این روزها خوب یا بد می‌گذره عزیز! مهم تویی و کاری که انجام می‌دی. اگه کلا یه مطلب رو خوب فهمیده باشم تو این یک سال، احتمالا همین باشه، وگرنه حالا حالاها نه من نه زانوی غم بیخیال هم نمی‌شدیم. ]